این خصلت آدمه آره درسته قبول که وقتی سیر میشه انگار قبلا گرسنه نبود
واسه یه زندگی بهتر دعا میکردی حالا کجای غصه هات پی خدا میگردی
این تو بودی که قول دادی نشی اونی که فردا از کارات کنی اظهار پشیمونی
تو این بازی تو می بازی به مولا راست میگم نبین چند نفر که دارن جلوت دولا راست میشن
اونا دم خونت به امید گنج در زدن اونا که تو رو واسه خودت بخوان 5 درصدن
اونا که وقتی هیچی نبودی کنار تو بودن حالا از کنار تو با دردو رنج پر زدن
چقد ما بد هستیم خدا نعمتشو داده ما بد مستیم
تنها مشکل آره اینه که ما زمینی هستیم
ولی اون بالا ها به موجود نازنینی وصلیم
داری به پولو مالو منالت پذ میدی ماله توئه منم نمیگم که دزدیدی
ولی به کی به یه آدم پیر خسته واسه یه لقمه نونش اومده زیر دستت
اینه رسمش که ما به خونت تشنه تر بشیم
عشقتم که با دو چشم تر چشم به در بشینه
تو دلش بگه این عشق باطله چون روزایه قشنگه منو تو دیگه خاطره شد
دورتو ببین با نگاه موشکافانه خونواده هایی رو که یه گوشه آواره
خیره شدن به دستای تو با پای خسته تو هم آب نمیچکه از لای دستت
خودت خواستی اینو بی مرامو سر سخت بشی به امید بازگشتت تو برزخ بشین
خودت خواستی که کسی ازت راضی نمونه
الانم که دیگه دیره و بازی تمومه

میفهمی با چند تا ضرب و تقسیم باید جلو پول فرود بیای سر به تعظیم
تو دیگه نمیشه بزاری رو این جمله سرپوش انگار پولو بستن به دمه خرگوش
صبحه زوده دیروز که جمعه بوده بلند شدی ز جا و کلی حرفه مونده تو دل
چشمه نیمه بازه تو میگه دیگه حاضر شو که دیره رسید سپیده دیگه عازم شو خود تو خوب
میدونی طول و عرضه زندگی یه چیزه که اونم پولو ارزه
حرفه تلخیه ولی بدون به مولا راست میگم ببین آدما جلویه کیا دولا راست میشن
چون که اون رئیسه و تو کارمندی مثله یه ماشینی که تو واسش یه باربندی
ممکنه که دیگه حرفه دلت خونده نشه تو دوره ای که کسی نمیده خون به پشه
باید سعی کنی که با یک نبوغ قشنگ حق تو یه جور بگیری از حقوق بشر
گیجه گیجی به یک نقطه خیره میشی تو فکر اینکه آیا سره کار میشه پیچید؟
نه نباید بدی تو روزو از دست میدونم که کار سخته وقتی روح خستست
ولی خوب تو این وضعه کیش میشی و تو این شطرنج اگه نجنبی کیش میشی
خو هرکی مایه داره باشه خوب تو کیش میشی چرا فقط همش منو تو دمه کیش میشیم
ضعیفو پوچی ولی ضریبه هوشی …میگه کمی بکوشی دیگه دمیده خورشید
میره همین که جوشید شیرت کمی بنوشی
دیگه سریع بپوشی
دیره همین به گوشی
اینه
خیابونه خشن پر از دود.وشلوغو تنگ نگاهایه بد به هم که یعنی شروعه جنگ
چندنفر میان میگن که اقا باشه ول کن اگه نه که با صورت میری تو باجه تلفن هه
کلی بدو بیراه بارت شد با اعصابه خورد سر کارت وارد شو
اسم کاره اسمشه که ژست داره فقط فکرت اینه نشی زیره قسط پاره
کدوم کار؟کدوم مشتری ؟تو سر خوش بری جز اینکه نخ لباستو دوره انگشت بپیچی
اونیم که میاد تو میبینی باچشمه خیره… گدا بود یاخواسته ازت آدرس بگیره
کار تعطیل خسته بارو بندیل بسته انگار که تویه دله کوه یه غار کندی
کسره وقت نمیده به تو یه استراحت زندگی واست شده یه دو یه استقامت
خیلی دوست داری تا خونتون یه دربست بگیری گوله برسی خونهبخوابی در اصل بمیری
شرایطش نیس پس واسه چی واستادی خطی هارو بغل کن آزادی آزادی
تو راه خونه با فکره مشغولو هزار استرس که نکنه فردا گاوت هشت قلو بزاد و
وقته رعدو برقه قلبه و جزرو مده منه و وضه من بده چون که قبضه برق اومده
باید قبض و پولتو با کش ببندی باهاش خدافظی کنیو بهش بخندی
اینه تنها راهه خنده تویه قشره غمگین و البته که یه دیوونه ای تو چشمه هرکی

وقتی دنیا رو نگاه می کنم، همش به این فکر می کنم که
بیشتر مردم نمی خوان بدونن، قدرت با هم بودن رو
ولی می دونم که موسیقی واقعی می تونه این مشکل رو حل بکنه
و آدم های خوب نه اهریمن هایی که به کوچیکترا
یاد می دن که چجوری شیطونی کنن
خدا رو شکر که من زنده ام، عجیب نیست – آخه من رانندم
آدمای تقلبی، که هی می سازن نقص هایی
با موسیقی می کشیم تنفر رو
بعد طراحی می کنیم زمینه تشویق رو
همه می تونن جاهای خالی رو پر بکنن
فقط یه نگا کن به تک ناین و یاس
میدونم می شه، خودم با چشام دیدم
که ما تو راه یه جای بهتریم، وقتی که من می تونم کنسرتم رو غوغا بکنم
با یاس، می دونم که خدا اونو هلش داده
و می دونم که ما همه از هم مختلفیم
ولی مادر مسیحی بود و توی یه ماموریت
چون اون مادر با یه مسلمون ازدواج کرد
من
کنار تو تا ابد
این مسیر رو ادامه می دم
بدون تا آخر دنیا
من همراهتم
با یه قلب
پر از حقیقت های تلخ
این مسیر رو ادامه میدم
بدون تا آخر دنیا
من همراهتم تا پای مرگ
دنیا مثل ماشینه که هر چرخش داره یه طرف می ره
و تنها اتفاق اینه که تو داری می بینی که دنیا داره به درک می ره
گوش من شده پر از حرفاتون
” تِک ناین” صدای من شده بلند تر با تو
ای کاش دولتمرد با بمب
جاش رو می داد به هنرمند با ذوق
ولی حالا وقتشه من و تو
با کلمات جدید کمک کنیم
قبل از اینکه برسه به تلفات و سرطان زمین
کشور ها می خوان که پرچم همدیگه رو ببرن پایین
با اینکه ما آدم ها فقط از ته دلمون یه هدف داریم
صُلح
اینو می دونم که تو هم هم نیتی
تو هم مثل من فقط در به در به دنبال امنیتی
کلمه ی ع نی یک بار دیگه
من و تو و تکرار اینکه
دنیای ما نیازمند به
رفتار و گفتار و پندار نیکه
من
کنار تو تا ابد
این مسیر رو ادامه می دم
بدون تا آخر دنیا
من همراهتم
با یه قلب
sپر از حقیقت های تلخ
این مسیر رو ادامه میدم
بدون تا آخر دنیا
من همراهتم تا پای مرگ
برای همینه که همه از روی تاریک من خوششون میاد
چون اهریمن داره بر ما حکم می کنه و این درست نیست
یه نگاهی به زندگی ما کن، همه مون قسمتی دروغیم
گریه های سخت، از چشمای ما، اون وقته که رابطه ها رو می سازیم
از ایران تا می سوری، ما خشم ها رو می نشونیم
توی حرفامون هستیم صادق و پاک “آرون ” مثل
iایمانه اسم این ایران و میزوری
اینو می دونی ما کاراکتر های بیدار قصّه ایم
روبرومون دیگه هر چی سد و دیواره می کوبیم
حتی اگه خوابمون بخوابه باز ما بیدار می مونیم
اینه یک راه باز تا بگیری یک بار فاز

صورت خسته، نگران و بی آرامش و مریض
که قایم شده بود زیر آرایش غلیظ
زخمی از خاطرات تلخ دیروز
چشم می دوخت به خیابون سرد بی روح
با تحمل سنگینی نگاه آدما
هه ادامه می داد او به راه ناتمام
و اولین بار برای آخرین راه
هه، بهتره بگم که آخرین چاه
تنها، دو دل، تو فکر و با تعجب
دنبال چی بود، پول یا توجه
تو روزگاری که هر کسی دنبال آشناست
دخترک میگرده پی یه فرد ناشناس
که از اون غریبه ها یه عده ماییم
آروم اشاره زد که شیشتو بده پایین
فقط می تونیم امشبو با تو باشیم و بس
اینو گفت و نشست و دره ماشینو بست
پسر می خواست سر صحبت رو وا کنه زود
تیکه می انداخت منتظر واکنش بود
ولی دخترک صداشو نمی شنید
توو دنیایی بود که به سادگی نمیشه دید
دیدی که بعضی وقت ها بغضی تو گلوته
نمیخوای گریه کنی جلوی کسی که پهلوته
هی، امان از این زمان، زمانی که دیگه برد توان از این زبان
بی همراه، بیهوده، ره سپار این راه بی نور و هم صدا
سپرده خود رو به دسته باد، اسیر زندون لحظه ها
تو دلش دردای بی کران، خسته از حرف های دیگران
اسیر مردای بی مرام و اشک می باره باز
پسر گفت لعنت به این بخت بد
خونه ی ما می مونه واسه یه وقت بعد
سعی نکن با سکوتت زیر پوستم بری
اگه پایه ای می تونیم خونه دوستم بریم
خب حاضری با دو نفر باشی یا نه
معلومه که رفتار دخترک ناشیانه است
سوال تکرار شد، حاضری باشی یا نه
و دختر به فکر یک شب و یک آشیانه است
گفت بریم من که همه چی رو از دم باختم
گناهش پای اونا که منو پس انداختن
عصبانی از خاطرات خاموش قدیمه
پی محبت می گرده توی آغوش غریبه
تو خونه ای رشد کرد که عشق نبود
جای عشق، فحش و مشت و زیر چشم کبود
پدری که جلو مشکلات مختلف ضعیفه
فقط زورش می رسه به دختر ظریفش
با خودش گفت پشتم به کی ها قرصه
خونوادم!، اونا رو خدا بیامرزه
اون موقع کی بود احترام به حرف هاش بذاره
حالا مجبوره که تنش رو به حراج بذاره

از تو گذشتن سخته با تو نبودن درده واسه من
زنده بودنم مرگه بدون تو و عشقت واسه من
وجود من مال تو قلب تو هم مال من عزیزم
رفتن تو مرگه منه دستهای تو تو دستمه نگو که باید جدا شیم نبود تو نبودمه
بدون تو کم میارم تا پای جون دوست دارم اگه تو از من جدا شی امید موندن ندارم
واسه با تو بودن زندگیم رو باختم یه کلبه ای از عشق واسه تو ساختم من
عاشق تو بودم عاشق تو هستم درهای دلم رو روی همه بستم من
زندگیم تا الان همش بوده عذاب و بس یاد گرفتم که برم جلو عصا به دست
حس میکردم که به انتها رسیده طاقت خودم رو رها کردم و زدم به سیم آخر
فکر میکردم تموم شده دیگه دوره پاکی وقتی دیدمت فهمیدم تو این کره خاکی
میشه هنوزم دوست داشت و عشق نمرده فهمیدم اینو که زندگیم چشم نخورده
من عشق رو با تو میخوام چون تو دل بقیه مرد این دل سادم شکست و بخیه خورد
باید که نور این دلم حالا بتابه رو تو عوض نمیکنم با غریبه یه تار مو تو
آدمها دلم شکستنو اینو یادم دادن که دیگه خودمو قاییم بکنم از عالم آدم
میخوام بیای چون پناه دلم خسته باشی پس بی تو میدونم زندگیم از هم پاشیدست
رفتن تو مرگه منه دستهای تو تو دستمه نگو که باید جدا شیم نبود تو نبودمه
بدون تو کم میارم تا پای جون دوست دارم اگه تو از من جدا شی امید موندن ندارم
من تو با همه فرق داریم اینو خودتم میدونی اگه تو بری میمیرم تو بگو که با من می مونی
دارم از چشمات میخونم که حالا منتظر یه مرده مردی که همه احساساتش منحصر به فرده
همه دردهای من تو بغض صدامه آره داستان زندگی همچنان ادامه داره
ولی بسه تک و تنهایی ادامه دادن میخوام من هم بگم تو آسمون یه ستاره دارم
غرور رو میذارم کنار پس بزار تو بگی که مثل تو پیدا میشه از هزار تا یکی
دل من بدجوری بی تابه بخاطر با تو بودن تو رو میخوام با تمام وجود و تارو پودم
میدونی کلی منتظر موندم تا شبی که بهم بگی از اینجا به بعد تویی واسم شریک زندگی
پس حالا میاد روی زمین قلم یاس بی تو دیگه واسه من پایان کلمه هاست
واسه با تو بودن زندگیم رو باختم یه کلبه ای از عشق واسه ی تو ساختم من
عاشق تو بودم عاشق تو هستم درهای دلم رو به روی همه بستم من

میدونم که تو هم توی قلبت عقده هایی داری
عقده هایی که اومدن از نقطه های تاریک
تو مثل من دلت سوخت از نقره های داغی
که هک کرده اسم مارو نخبه های یاغی
الان ۱۲ شبه از صبحه پای کاریم
بازم روبه رو شدیم با سفره های خالی
این حرفا شدن فقط مشتی گفته های عادی
توهم پری از این همه حفره های مادی
خیابونا پر از مشتی کاسب پست
پر از ادمای محتاج کاسه به دست
پر از آدمای خردمند تحصیل کرده
که زندگی انتحارو و بهش تحمیل کرده
پر از آدمای سخت کوش کارگر
که کاغذ فردای روشن رو پاره کرد
پر از کسی که دنبال پول کلی گشت
آخرم رسید به فروش کلیش
پر از اونا که سال ها خوندن درس های بدل
نا امید گذشتن از مرز های وطن
پر از بغضی که نترکید و اشک نشد
پر از استعداد هایی که کشف نشد
پر از اون کسایی که از خودی فریب خوردن
بعد یه گوشه تک و تنها و غریب مردن
پر از پر از من تو و قصه ها و درد
بگو تو این لحظه از کی باید استفاده کرد
از فریاد همینجا داد میزنم
من میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
بال میزنم به اوج قصه ها میپرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم
من میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
بال میزنم به اوج قصه ها میپرم
پای حرف من بشین بگم چه زجه ها کشیدم
نسل ما چی دیدن قطره اشک ما چکیدن
مردمان بی غم درد مارو دیدن
بی رحم تر شدن بد به حال میهن
چه باید کرد از کی شکایت کرد
از این سرنوشت بد که من رو شکارم کرد؟
نه تقصیر از منه که بهش اجازه دادم
فکر میکردم یکی میاد برای نجات آدم
غافل از ایکه قلب ها پر از ترکشه
که باعث اینه چشمای تو تر بشه
غافل از اینکه هرکسی گرفتار دردشه
امیدوارم هر چی گره داره حل بشه
وقتی میبینی قیمت ها با قدم های حجومی
پیش میرن به سمت رقم های نجومی
تو مجبوری که به سقوطت پا بدی
چون که تو هنوزم اسیر حقوق ثابتی
یعنی تنها چیزی که سمت تو سرازیره درده
که تمام وجود تورو سراسیمه کرده
بهم بگو تو این مسیرا یه چراغی میتونه که این راه و روشن کنه؟
پس چه راهی میمونه؟
فقط فریاد همینجا داد میزنم
میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
بال میزنم و به اوج قصه ها میپرم
بیا با من دل و به دریا بزن
حرف دلت و فریاد بزن
تو این تباهی تو این سیاهی اینه درمان درد
بیا با من دلو به دریا بزن هر دلتو فریاد بزن
تو این تباهی تو این سیاهی اینه درمان درد
فقط فریاد همین که داد میزنم
من میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
بال میزنم و به اوج قصه ها میپرم
از این به بعد حرف دلمو فریاد میزنم
من میخونم و سکوتم و دار میزنم
من میمونم و سعودم و جار مینزم
بال میزنم و به اوج قصه ها میپرم
صدام و داری؟ هر لحظه یه شروع تازه اس
هر شروع یه تولد دوباره اس

آگاه اَ پشت پرده ها با ما رشد کرد قُطر نرده ها
تاریخ فقط رنگ عوض کرد تا بمونی تو سریال لوپ برده ها
آگاه اَ پشت پرده ها با ما رشد کرد قُطر نرده ها
دردارو مسخره کردن شد سرطان بدخیم سوژه خنده ها
دو تا توپ زیر پای آزادی یه جا توپ که دیگه جای ماها نی
برو به صفرای یارانه ها ببال میلیادری کجا رفته آقازاده بنال
پوکیدم ایرانم هی بریدم ویرانم
جوئیدم حتی سیمانم هی دوئیدم بی جانم
امنیت ندارم پراید سوارم قدرت که سهله حتی شتاب ندارم
وام سنگین آره بمال برادر نپرس منطقو اَ لا کدوم کتاب درارم
میگی چرا شعرام خرابن مردم مردم مردم مردم
راه نجات ندارن مردم مردم مردم مردم
بی ارزشی جلو بازار هدف امید حبابی آمار غلط
تو چُرته سرباز و پاسدار شرف کلاغ رو گنبد آستانه هدف
پر وعده وعید ولی وزیر نه از کار افتادمو هنو رئیسم
میلیاردی زدم تو رگ چند ساله نمیدونم چمه چرا چیه هنو حریصم
منطق علم برابری حل میشه تو چایی سماوری
قُل قُل خون مردم هوای خوب بوی گندم
کدوم کاخو بریم به راننده بگو بره یه جا خودش از رو رندوم
ترس کبودی بالای اخم انگشت اشاره ی بابای تلخ
چشم آرزومو دار میزنم بمونه همه جوره خیال حاج آقا تخت
جو سنگین گلوله حاکم اشک غمگین غروب خاکه
تناقضو کاشتن تو دل مردم مردم مردم مردم
پادگان جنگی با توپ و راکت یا پارکای رنگی با توپ و راکت
تفاوتو ساختن تو سر مردم مردم مردم مردم
تار میبینم نمره چشماته زیر زمینی ام نوع نگاته
زلزله چی پ تن صداته مجوز برا چی واسه قُلدریاته
جنگم رو سر پوند و ریاله دلال حتی قاچاق قرص و میاره
ناصر خسرو تا صبح و بیداره سرش گرم به فخر پورش و ریاله
ساده بگم سر خرا کجه اخبار کذب ته قضاوته
اینور در بحث لیاقت و حماقت اونور تلفیق سیاست و دیانت
بگو باز مشکل رَپَمه هنر آسیه ازت بغضش منم هی
شده یه پیر عملی ژولیده حالا مدافع شدی میخوای فحش بش ندن هی
سنگین ترافیک تهرانم یه جا پُتک به دست یه جا امدادم
میدونم تو این آشفته بازار ده سال دیگه درک میشه کار امسالم
چشمه ی شعرام تو دل دریاس کوهستان و پرواز
قلم اسلحه دستم سرباز قلبم قلعه ی فریاس
آگاه اَ پشت پرده ها با ما رشد کرد قُطر نرده ها
تاریخ فقط رنگ عوض کرد تا بمونی تو سریال لوپ برده ها
آگاه اَ پشت پرده ها با ما رشد کرد قُطر نرده ها
دردارو مسخره کردن شد سرطان بدخیم سوژه خنده ها

واسه سه دقیقه تو دلت راه بده مارو تا من نشون بدم ایران و رابطه هارو
اینا حرفای امروز و دیروزه بر پا ایران شده اسیر یه ویروسه مرگ بار
دیگه احتیاجی به حرفای سیاسی نداریم دیگه به دشمنای خارجی نیازی نداریم
یه جنگ روانیه حالا داخل ایرانه همه افتادیم به جونه هم عاقل و دیوانه
با تنی خسته کوفته خشکیده میری تا با مشکلات زندگی کشتی بگیری
وقتی میبینیم همو یه مشتیم یار و یاور وقتی رفتی میبندیم به فحش خوار و مادر
نگاه ما به همدیگه شده مثل قاتل توجه نمیکنیم دیگه به حسه باطن
دیگه دور و بر ماها پره حزب باده هست باهات اگه داشته باشی استفاده
چه دخترا که تا میشنون اسم تاجر میگن این بهترین کس واسه ازدواجه
عشق چیه بابا این حرفا رو ولش عشقو دیدی برسون سلام مارو بهش
چه پدرا که به زیر بار هزینه رفتن بچه ها فکر میکنن پدرا وزیر نفتن
هرکس اسم خودشو بغل کرده اینا پیشرفت نیست اینا عقب گرده
ای داد از این همه بیداد خواهم که ز غم شوم آزاد
از جور و ستم همه فریاد چون هستی من شده بر باد
دیگه ریخته توی دل من هر چی درده دلیلش به هفت ساله پیش بر میگرده
روزای گریه و اشک و عزاداری من تو فکر این که واسه مهمون غذا داریم
به یکی گفتم تو بیا بین مردا یک باش مهم نیست که پدرم ازت هفت تا چک داشت
نصف پولو بده منصف باش با ما یه خورده گفت طلبکار بابات بوده حالا که مرده
خاطراتیه که تو دفترم مینویسم قلم کلماتو میاره و میره بی سر
اینا باعث گلوم پره از بغض شعر که ببنده به دهنم راه اکسیژن
شاید بین ایران و خاطرم رابطه ای ندین منظورم اینه از این جا دارم خاطره بدی
ولی اینجا سرزمین و وطنمه ایران تنها دلیل وجود بدنمه
ای داد از این همه بیداد خواهم که ز غم شوم آزاد
از جور و ستم همه فریاد چون هستیه من شده بر باد
دیگه ترس برخورد و رفتار و روابط ما داره کثیف تر میشه از هوای تهران
برخی میگن که ایران یه قفسه باید از این جا بری تا بکشی یه نفس راحت
میگن اینا توی وجود ما رفته ارثی ولی این بر میگرده به پول نفت و بنزین
که باعث از نبودنه امنیت مالی تو سختی ها بکنیم پشت همدیگرو خالی
ولی بیا جلو خودتو بساز میتونی چرا واسه پول همدیگه رو قصاص میکنیم
هم وطن به خدا من هستم به صعود تو راضی پس بیا با هم بشکنیم این خطوط موازی
میدونم اینو غرور ما ایرانیا به گذشته ماست
به تاریخ ماست ولی به خدا اون دیگه گذشته
الان ما چی هستیم الان واسه آیندمون چی داریم
بیا هم وطن بیا دست همدیگرو بگیریم
تا آینده ی ایران به اسم من و تو افتخار کنه

نگاهی عمیق به تقویم سر رسیدش
فهمید وقت تفریح سر رسیده
سردرگم تو کوچه ها سرگردون
کاش میشد خدا قدیما رو برگردونهِ
گذشته هایی که تو زمان حال مرده
جوونی که تو چشماش یه فرد سالخورده
و اون قربانی منم که حالا تقریبا باختم
از آدمای اطرافم اهریمن ساختم
از پدر مادر هیچ خیری وقتی من نبینم
انتظار داری دیگرانو اهریمن نبینم؟
عشق و از کجا ببینم من با دو تا چشم؟
از پدر مادری که میخوان جدا بشن؟
به ما که رسید دنیا دهن باز کرد
درد و ریخت رو سرمو منو بر انداز کرد
من تو دلم از شما داشتم تصویر باهم
تیکه پاره شدم از این تصمیم نا حق
وقتی دنیا اینو میخواد که مخصوصا بسوزم
چیکار کنم؟دلمو با نخ سوزن بدوزم؟
این دفعه منم که دارم شما رو نصیحت میکنم
من یه مردم که دارم دائما وصیت میکنم
یه بارم دنیا رو از نگاه من ببینین
یه بارم شده پای صدای من بشینین
بیاین به خاطر من یه راه حل بچینیم
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم
یه بار دنیا رو از نگاه من ببینین
یه بارم شده پای صدای من بشینین
بیاین به خاطر هم یه راه حل بچینیم
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم
میخوام بدونم شما چکاری برام کردین؟
به جز اینکه فردای منو خراب کردین
نمیخوام برم پی مواد و خلاف سنگین
ولی به خدا یه خط صاف نوار مغزیم
نه ناله نه داد و هوار نداره تاثیر
دوای شبای تباهم تمام مستی
منو یادتون رفته خیلی حواس پرتین
امید منو شما نقش برآب کردین
متن ترانه های یاس
من دیوانه وار تشنه ی نوازشم
نمیخوام منو دعا کنین تو نماز شب
تو خواسته هامو همه ی نیازارو دیدی
بگو جواب این فرزند بی آزارو میدی؟
بابا تو بت منی یعنی تو خود منی
حال میکنم وقتی میبینم دور همیم
بدون شما و تنها و دریغ از یه دوست
به خودم میگم که تو آتیش حقیقت بسوز
یه بار دنیا رو از نگاه من ببینین
یه بارم شده پای صدای من بشینین
بیاین به خاطر من یه راه حل بچینیم
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم
یه بار دنیا رو از نگاه من ببینین
یه بارم شده پای صدای من بشینین
بیاین به خاطر من یه راه حل بچینیم
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم
خیلی وقته این سوال توی مغزمه از قدیم
چرا؟چرا رفتین تو اون محظر لعنتی؟
سوال که نه کلی عقده تومه
که توی شبای تنهایی مثل جغد شومه
من یه جوون ضعیفم دلم بی طاقت هنوز
چرا اینجام وقتی نداشتین لیاقت منو
باشه بالا سر منم یکی هست ببین
منو از خدا گرفتین میخواین به کی پس بدین؟
متن ترانه های یاس
به این جماعت گرگ؟این امانت توست
مادر این ثمر بیداریه شبانته خب
چقدر جلوی دیگران بخوام راز داری کنم
چقدر من توی دستای شما پاس کاری شدم
چقدر از ترس بد جدایی توهم بگیرم
چقدر دیگران منو به چشم ترحم ببینن
منو ببین یه بیمارم یه بی تاب یه غریب
متن ترانه های یاس
بچه نیستم واسه گریه هام یه تی تاب بخرید
مادر قصه هات بودن واسه ما دوای درد
آخرش میمردن همه ی بد
با طلاق شما منم میشم آدم بده
بیا خوبی کن و بد بودنو یادم نده
متن ترانه های یاس
نکه فک کنین تو این قصه بد شدم…نه….
اصلا شاید نباید این حرفارو میزدم….شاید جدایی تنها راه
نجات زندگیتونه…..شاید به جایی رسیدین که نمیتونین با هم ادامه بدین…
شایدم..هه….نمیدونم

به امید این که همه چی مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
من که قبل دنیا امدم به لطف خالق
بدون تجربه شدم تو نتفه بالغ
تموم نامردیا رو دونه دونه یادمه
وقتی بهترین عطر بوی خون آدمه
قانون میگه بی رحمی رو مرسوم بدونم
بعد باز پاک و معصوم بمونم
این یه حرف حقه یا یه طنز تلخه
از یه مغز بسته که فکر نفع و نفته
ستمکارا فقط حقارت بردن
ستم دیده ها توی حقارت مردن
و تیکه های تو رو با شوق می برن
و با نهایت میل با قاشق می خورن
ولی چرا تو آرزو رو تو سینه کشتی
فکرت اینه که تو همیشه زین به پشتی
خدا دیر گره ولی شیر گیره
یه روزیم سر ستم به زیر تیغ میره
همه چی مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
از این که اینجام اوست کریم شاکرم
بهم کلی حال دادی می مونه خاطرم
هوام و داشته باش میشناسی یاسرم
خیلی دمت گرم خیلی چاکرم
تو اون زمانی من هستم در حال نوشتم
انگار که روبه روی درهای بهشتم
پس تو میکروفون بردار بدش من
به دور من یه دایره با پرگار بکش مرد
دلم میگه سکوت مرگبار و بشکن
اوج موفقیت فردات و عشق است
یه کارگر ساده یه سردار یه کشور
تو واسه خودتی منم یه سرباز که چشمم به فرداست
عشقم یه دریاست به کشور به فرداش
تشنم به فریاد حفظم حرفام و مصرع ابیات
حسم و دریاب نبری اسمم رو از یاد
وقتی زیر بار فشار چشات خون
وقتی بهت میگن اینو بچاق نجات دوده
وقتی آرامشت خشاب خشاب قرص
وقتی فقط دورو برت بچاب بچاب دزده
وقتی در خونت به امید گنج ر زدن
اونا که تو رو واسه خودت بخوان پنج درصدن
وقتی طناب نجاتت و با عقده میبرن
تماشا می کنن میخندن و تخمه می خورن
وقتی بیکارا غاصبن بیمارا کاسبن
بیدارا کاسبن بیزارا آزمن
تنها را اینه که با دیدگاه تازه تر
پیش بریم ما به پیشواز سال بعد
همه چی مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
تو این شرایط بد نامرد اقتصادی که باید بسازی با درد افتضاحی
که اجتماع کرده تبدیل به دشنه زاری که باید پشت سرت دوتا چشم بذاری
ولی بکش بیرون از این فکر بیخودی
مشتی بس کن به مولا سکته می کنی
نشسته کشتی خودم به گل
یکی باید این حرفا رو به خودم بگه
ولی مطمعن ام تو هم به آرزوت میرسی
حتی وقتی زندگیت به تار موت میرسید
پنجره رو باز کن تا صدات به سقف آسمون برسه
با من داد بزن
همه چی مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم
مثل قبل خوب خوب میشه و
غم ها دور میشن و دلامون نزدیک تر از قبل به هم