شراب کهنه ی من هستی چگونه قالی کرمانی
که در شرایط بی آبی درون کوچه خیابانی
اگر بنا به نوشتن بود و اینکه قلم بچرخانی
زبان خواندنتم با وا بود بگو چه بر سرت آوردم
اگر که یک طرفه بی رحم به پیش قاضی نمیرفتم
خراب بر سر تو هرگز تو شخصیت بدی بودی
منم در آتش هجرانت و غرق یاد خروشانت
چقدر شاکیم از دستم تو را محاکمه میخوانم
تو باز خاطره خواهی شد دوباره آمدی و رفتی
من و تو دافعه داریم و تو قطب مثبت و من منفی
ولی بدون توام گیجم ولی بدون منم هیچی
چرا نمیشه تمومش کرد که هیچه آخر این هیچی
تو باز خاطره خواهی شد دوباره آمدی و رفتی
من و تو دافعه داریم و تو قطب مثبت و من منفی
ولی بدون توام گیجم ولی بدون منم هیچی
چرا نمیشه تمومش کرد که هیچه آخر این هیچی
ولی بدون منم هیچی که هیچه آخر این هیچی
دلتنگ میشوم اما نمیشود برسم بهت
غمت برای من امروز اگر کسی بره سمتت
چگونه سر کنم امسال بدون تو منو پاییز
چه خوش که قد شوم اما ببینمت سر پایین
یه عمر خاطره را تو چگونه در طی چند سال
طبیب حاذق این شهر چه است چاره ی سرسام
چه کودکانه گریستی و من کاری نکردم
زمین میخورم هر بار اگه کسی بگه مردم
تو باز خاطره خواهی شد دوباره آمدی و رفتی
من و تو دافعه داریم و تو قطب مثبت و من منفی
ولی بدون توام گیجم ولی بدون منم هیچی
چرا نمیشه تمومش کرد که هیچه آخر این هیچی
تو باز خاطره خواهی شد دوباره آمدی و رفتی
من و تو دافعه داریم و تو قطب مثبت و من منفی
ولی بدون توام گیجم ولی بدون منم هیچی
چرا نمیشه تمومش کرد که هیچه آخر این هیچی
تو باز خاطره خواهی شد من و تو دافعه داریم و
ولی بدون توام گیجم چرا نمیشه تمومش کرد

سر صبح صدای سوت کتری من و تو
تو و موهای مشکی هیشکی نمیادش آخه بعد تو
کمه خب هرچی نگات میکنم کمه خب
میخوام بخورم همه غمتو تو فوت کن شمع تولدتو
پرده رو کنار کشیدی آفتاب رو صورتم
خوابیم و ولی تو انگار نه که نه انگار اصلا
آب نپاش رو من سر صبح حرص منو در نیار
تو که اگه من بلند شم پا میذاری به فرار
سر صبح آسمون خاکستریه تا دوست دارمو بهم بگی هی
خنده هاتم شیرینه عشقم محشره شگرد دلبریه
آسمون خاکستریه تا دوست دارمو بهم بگی هی
خنده هاتم شیرینه عشقم محشره شگرد دلبریه
سر صبح صدای سوت کتری من و تو
تو و موهای مشکی هیشکی نمیادش آخه بعد تو
هر روز بیشتر از قبل میخوام باشی جلو چشم هی
اعتیاد پیدا کردم بهت و داره بالا میره دوز عشقت
چند تا روز قرمز هر روز بهت کادو میدم
من میخوام بخندی تو فقط چون تورو با خنده هات دیدم
من میخوام کنار من باشی که من پیر بشم تو پیر زن
گوشام سنگین بشه اما باز بگم ساز دلتو بزن
یاد بیست سالگی بیفتیم بریم پارک ولو رو نیمکتا
یه بطری نشونه بذاریم ولی حیف میره تیر و خطا
با دستام که دارن میلرزن دستای تورو بگیرم
بگم مرگ واسه همست اما بذار قبل تو من بمیرم
سر صبح صدای سوت کتری من و تو
تو و موهای مشکی هیشکی نمیادش آخه بعد تو
سر صبح صدای سوت کتری من و تو
تو و موهای مشکی هیشکی نمیادش آخه بعد تو

تنهایی میخواد دلم نم بارونو من برم شبم پرسه زنون
چرا همش حدس و گمون هی
چرا بی خبری ازم چرا میری سریع نزن لگد زیر خاطره هامون
تو با فاصله هامون
دلتنگ بودمو بارون بهونه شد بارید و کوچه ها دیوونه خونه شد
ابرای رو سرم فریاد میزنن طعنه به رفتنت طعنه بو بودنم
این من که غمگینه با تو فقط جفته عشق اتفاقیه که یک بار میوفته
از من گذر کردی اما اگر مردی برگرد به این من که واس خاطرت جنگید
این من که غمگینه با تو فقط جفته عشق اتفاقیه که یک بار میوفته
از من گذر کردی اما اگر مردی برگرد به این من که واس خاطرت جنگید
به تو اصرار نکردم بمونی چون که رفتنی ها میرن
سرد شد بعد تو روزا با فصلا و رنگا بی رنگ
عشق تکرار نشد ریشه دواندی در من
این همه ام ماند که پر از توست به زیر بهمن
این من که غمگینه با تو فقط جفته عشق اتفاقیه که یک بار میوفته
از من گذر کردی اما اگر مردی برگرد به این من که واس خاطرت جنگید
این من که غمگینه با تو فقط جفته عشق اتفاقیه که یک بار میوفته
از من گذر کردی اما اگر مردی برگرد به این من که واس خاطرت جنگید

تمام گفتنی هایم بماند به یادت در دل من غم بماند
من و تنهایی شب های یلدا
بماند تا من تنها بمانم گمانم کار ما میلنگد اینجا
که گاو نر نمیدوشند بماند
و فریاد نگاهم آن چنان بود که لب ها بسته میمانند بماند
الهی قصه ی دعوت بماند من و بیراهه ظرفیت بماند
من و یاد تو من و یاد تو من و یاد تو من و یاد تو
من آنم که پر طاووس میخواست ولی خب جور هندوستان بماند
و یک دیگی به آن دیگر سیاهی ولی غافل که هر دوشان بماند
نمیشد گنج میسر رنج میخواست چطور بی رنج میسر بود بماند
کمک کن خالق شعرم کمک کن نیفتد از قلم چیزی بماند
گرفت از خود دلم تنگ است ندانم ولی تو خوب میدانی بماند
مرا جرمی به سویت میکشاند چرا قاضی مرا محکوم بماند
من و یاد تو من و یاد تو من و یاد تو من و یاد تو

زیبای زشت من در آیینه خشت من در بارونگی نهان پنهان گشته عشق من
هی گفتم برو نمان رفتی ماندن مرا کج فهمیده بود شعر آواز خواندن مرا
من خود جاهلم به این که چیست خواسته دلم در سردرگمی مرا حیران کرده ای دلم
دارد چین میخورد کم کم پیشانیم من هی مینویسمت تو هی میخوانیم
آسمون ببارش که اسم حال من عشقه عاشقم نبود تو فال اسممو نمینوشت که
آسمون ببارش که اسم حال من عشقه عاشقم نبود تو فال اسممو نمینوشت که
پرت و پلا نوشتنم که این سکوتو بشکنم میخوام صدای خندتو با همه گوشا بشنوم
اشاره کن صدا بزن درد و دلاتو ساز کن اتاق تاریک منو پنجره هاشو باز کن
بزن به بیخیالیو سر به سرم بذار باز بگو ولت نمیکنم پشت درو درار باز
میخوام که جون من بشه قسم به حرف راستت انقده عاشقم بشی که قلب دنیا واسته
آسمون ببارش که اسم حال من عشقه عاشقم نبود تو فال اسممو نمینوشت که
آسمون ببارش که اسم حال من عشقه عاشقم نبود تو فال اسممو نمینوشت که

آمده ام خسته به مهمانی ات
از همه کندم که همه فانی اند
تشنه خودم روی خودم آب بست
بر سر این سفره مرا آب هست
لب به غذایی نزدم قاضیم
هرچه تو نانم بدهی راضیم
قصه میان من و تو فرق داشت
با آنکه برا با آنکه برا خیرالعمل شرط داشت
بنده ای خانه خرابم تو مرا دریابم
دیده بودم که تو پس می نزنی در خوابم
تکیه بر هر که زدم خالی و چون دیوار ریخت
تو ولی اما اگر شاید نداری جنس تو دیوار نیست

این بار که برگشتی بازم خدا رو شکر
با هم دوتا فیلمو تو سینما دیدیم
با هم دوتا کافه با هم غذا پختیم
گفتم دوست دارم گفتم تو هم گفتی
ترکم که میشستی رو زین موتور تو شهر
هی زمزمه میکردی با عشق در گوشم
انگار میدونستیم از هم جدا میشیم
این وصلت نا ممکن من آب و تو آتیشه
اما دلم برات تنگ میشه نشد بمونم پیشت
هوا که بارونی شد بخار نشست رو شیشه
اول اسممونو روی بخارا حک کن
میگن که بی تو شادم به گفته هاشون شک کن
چون دلم برات تنگ میشه نشد بمونم پیشت
هوا که بارونی شد بخار نشست رو شیشه
اول اسممونو روی بخارا حک کن
میگن که بی تو شادم به گفته هاشون شک کن
چون دلم برات تنگ میشه
من به زندگی بعد از مرگ هم معتقدم
چون که بعد از تو من مردم و بازم زیستم
نبودنت را فهمیدم نبودنت
اما نبودنت بسیار شبیه به بودن است
ای دلتنگ تو میشم شبا وقتی که تاریکه هوا
وقتی سکوت ممتده بسیار حال من بده
دلتنگ اون حسم چرا تکرار نمیشه بعد تو
سخت بود اما من شدم با جیب خالی مرد تو
حال و هوای اون روزا دنیای کوچیک تو سرم
کی فکرشو میکرد یه روز دنیا خراب شه رو سرم
چون دلم برات تنگ میشه نشد بمونم پیشت
هوا که بارونی شد بخار نشست رو شیشه
اول اسممونو روی بخارا حک کن
میگن که بی تو شادم به گفته هاشون شک کن
چون دلم برات تنگ میشه

حست دروغه و قصه دروغه و امسال هم گذشت اما نبودی و
رفتی بدون من تاریکه عید من رفتی و بد زدی از ریشه قید من
سخته که از یادم بره تنگه دلم واسه دلت خاطرات با من گره خورده
آسمون بیادش زمین تو هنوز بر این باوری که هرکی بره برده
این مهم نبود واسه تو کی به جون خرید نازتو اونکه رفتی و سخت زمین خوردش
اون هنوز تو پاییزه ها هر یه برگ که میریزه با هر برگ میمردش
سخته که از یادم بره تنگه دلم واسه دلت خاطرات با من گره خورده
آسمون بیادش زمین تو هنوز بر این باوری که هرکی بره برده
این مهم نبود واسه تو کی به جون خرید نازتو اونکه رفتی و سخت زمین خوردش
اون هنوز تو پاییزه ها هر یه برگ که میریزه با هر برگ میمردش
تو میری و صدات آهسته تر میشه چشام میبینه و آهسته تر میشه
چه اجبار بدی آینده ی تلخی درونم ریشه کرد حسرت ولی بدخیم
گذشته حال من را ساخت در آینده هنوزم گریه بارونه به رفتار تو میخنده
تو تا کی در منی این را نمیدانم ببار باران کویرم من
سخته که از یادم بره تنگه دلم واسه دلت خاطرات با من گره خورده
آسمون بیادش زمین تو هنوز بر این باوری که هرکی بره برده
این مهم نبود واسه تو کی به جون خرید نازتو اونکه رفتی و سخت زمین خوردش
اون هنوز تو پاییزه ها هر یه برگ که میریزه با هر برگ میمردش

شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
هیشکی مثل تو حال منو نمیدونه احوالمو
صبح به صبح که پا میشه چشام
با تو خوب و خوشحالمو
با تو میشه پروانه شد و به گلا بوسه زد
بودنتو هی جشن گرفت
تا هفت هشت روز بعد
با تو میشه تا صبح قیامت بنویسم از عشق
انقده تو خوبی که اصن من دیگه نمیام به چشم
خنده هات علاجه مرضه درد لاعلاجه منه
قهقهه بزن قربون چشات پیشتم نباشه غمت
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم
صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم
صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
اینجا که دلام دوره
تو عشق همه مغرورن
پاسخ به سلام تو میدن مگه مجبورن
معیار دوست دارم چی دارم و چی داری
یا گاه نشدن برداشت از اونه که میکاری
اما تو ولی عشقی
خاتونی که مثلش نیست
صداقت پره تو حرفت همه عمرمو من صرفت
میکنم که فقط باشی تو سر بالایی ام یا شیب
بشم پیر و بشی پیرم خودم دستتو میگیرم
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم
صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو
شما دمتون گرمه ولی نفستم از جای گرم
دست و بال من خالیه اما هنوزم عاشقم
شیرینه که با هم برسیم صبوری کنیم باده رو
بید ما نترسه میمونه خاکیای این جاده رو

دلم برای اداهات برای غمزه ی چشمت برای هر چه که بودی
من عاشقتم هنوزم
به اشکم میرسم هر شب به بغض توی گلویم به سرفه های مکرر
من عاشقتم هنوزم
چقدر گفتم و نشنید چقدر رفت و نوشتم و باز درون ترانه
من عاشقتم هنوزم
به فصل ها همه گفتم به سرد و گرم و بهارش و به پاییز پر از تو
من عاشقتم هنوزم
دریغ کردم و ای کاش دوباره فرصت جبران و تا سلامی دوباره
من عاشقتم هنوزم
من عاشقتم هنوزم و حدس بزن تو کجایی
تو ذهن پیر و مریضم به هیشکی جاتو نگفتم
من عاشقتم هنوزم
و حدس بزن تو کجایی گوشه قلبم عزیزم به هیشکی جاتو نگفتم من عاشقتم هنوزم...
عاشق چشمانت آن روز که دیداری بین من و تو رخ داد
شب فاجعه بیداری زیبا دل من بردی حرفی نزدی اصلا رویا به سرم آمد
من موی تو را بستم خوش پوش ترکیبی در رنگ لباس توست
پرت من ژولیده کن لحظه حواستو گل ها همه مدهوشند
عطرت همه جا پیچید ای کاش تو گل بودی میشد که تو را میچید
من عاشقتم هنوزم و حدس بزن تو کجایی تو ذهن پیر و مریضم
به هیشکی جاتو نگفتم
من عاشقتم هنوزم و حدس بزن تو کجایی گوشه قلبم عزیزم
به هیشکی جاتو نگفتم من عاشقتم هنوزم...