کمکم کن کمکم کن نذار اینجا بمونم تا بپوسم
کمکم کن کمکم کن نذار اینجا لب مرگ و ببوسم
کمکم کن کمکم کن عشق نفرینی بی پروائی میخواد
ماهی چشمه کهنه هوای تازه دریائی میخواد
دل من دریائیه چشمه زندونه برام
چکه چکه های آب مرثیه خونه برام
تو رگام به جای خون شعر سرخ رفتنه
تن به موندن نمیدم موندنم مرگ منه
عاشقم مثل مسافر عاشقم
عاشق رسیدن به انتها
عاشق بوی غریبانه کوج
تو سپیده غریب جاده ها
من پر از وسوسه های رفتنم
رفتن و رسیدن و تازه شدن
توی یک سپیده طوسی سرد
مسخ یک عشق پر آوازه شدن
کمکم کن کمکم کن نذار این گمشده از پا در بیاد
کمکم کن کمکم کن خرمن رخوت من شعله میخواد
کمکم کن کمکم کن من و تو باید به فردا برسیم
چشمه کوچیکه برامون ما باید بریم به دریا برسیم
دل ما دریائیه چشمه زندون مونه
چکه چکه های آب مرثیه خون مونه
توی رگ بودن ما شعر سرخ رفتنه
کمکم کن که دیگه وقت راهی شدنه
کمکم کن کمکم کن............

ما به هم محتاجیم
مثل دیوونه به خواب
مثل گندم به زمین
مثل شوره زار به آب
ما به هم محتاجیم
مثل ما به آدما
مثل ماهیا به آب
مثل آدم به هوا

میون یه دشت لخت
زير خورشید کوير
مونده یک مرداب پیر
توی دست خاک اسیر
منم اون مرداب پیر
از همه دنیا جدا
داغ خورشید به تنم
زنجیر زمین به پام
من همونم که یه روز
می خواستم دريا بشم
می خواستم بزرگترين
دريای دنيا بشم
آرزو داشتم برم
تا به دريا برسم
شبو آتیش بزنم
تا به فردا برسم
اولش چشمه بودم
زير آسمون پیر
اما از بخت سیاه
راهم افتاد به کوير
چشم من
چشم من به اونجا بود
پشت اون کوه بلند
اما دست سرنوشت
سر رام یه چاله کند
توی چاله افتادم
خاک منو زندونی کرد
آسمونم نباريد
اونم سر گرونی کرد
حالا یه مرداب شدم
یه اسیر نیمه جون
یه طرف میرم به خاک
یه طرف به آسمون
خورشید از اون بالاها
زمینم از این پایین
هی بخارم می کنن
زندگیم شده همین
با چشام مردنمو
دارم اینجا میبینم
سر نوشتم همینه
من اسیر زمینم
هیچی باقی نیست ازم
قطره های آخره
خاك تشنه همینم
داره همراش میبره
خشک میشم تموم میشم
فردا که خورشید میاد
شن جامو پر میکنه
که میاره دست باد

اگه تو با دل من یک دل و همراهی بگو
از دلم بی خبری یا اگه آگاهی بگو
تو با من قهری بگو آشتی اگه هستی بگو
نمی ودنم چی بگم هر چی که می خواهی بگو
ساکت و سردی چرا
سردی آوردی چرا
با دل خسته ی من
چرا بد کردی ، چرا
ساکت و سردی چرا
سردی آوردی چرا
با دل خسته ی من
چرا بد کردی ، چرا
دل تو پیش دل خسته و رنجور نمیاد
سنگ و شیشه که با هم جور نمیاد
به شب تیره و افسرده ی آزرده دلا
غم و تاریکی میاد نور نمیاد
ساکت و سردی چرا
سردی آوردی چرا
با دل خستهء من
متن آهنگ بگو از گوگوش
چرا بد کردی ، چرا
اگه تو با دل من یک دل و همراهی بگو
از دلم بی خبری یا اگه آگاهی بگو
تو با من قهری بگو آشتی اگه هستی بگو
نمی ودنم چی بگم هر چی که می خواهی بگو
ساکت و سردی چرا
سردی آوردی چرا
با دل خسته ی من
چرا بد کردی ، چرا

دیگه این دنیا که دنیا نمیشه
دیگه خنده رو لبام وا نمیشه
از توی تاریکی پس کوچه ها
واسه این دل یکی پیدا نمیشه
از توی تاریکی پس کوچه ها
واسه این دل یکی پیدا نمیشه
اگه میشد چی میشد
یه کسی پیدا میشد
دلم عاشقش میشد
زندگیم قشنگ میشد
روز من شب نمیشد
آخ اگه میشد چی میشد
چرا هیچکس به سراغم نمیاد
دل غمدیدمو هیچکس نمی خواد
دیگه از دلم خجالت می کشم
آخه تا به کی باید تنها باشم
آاااااااااااااه

اگه میشد چی میشد
یه کسی پیدا میشد
دلم عاشقش میشد
زندگیم قشنگ میشد
روز من شب نمیشد
آخ اگه میشد چی میشد
در و دیوارا برام کهنه شده
قصهء کتابا هم خونده شده
دیگه داره از خودم بدم میاد
دل من خسته و وا مونده شده
دیگه داره از خودم بدم میاد
دل من خسته و وا مونده شده
اگه میشد چی میشد
یه کسی پیدا میشد
دلم عاشقش میشد
زندگیم قشنگ میشد
روز من شب نمیشد
آخ اگه میشد چی میشد
چرا هیچکس به سراغم نمیاد
دل غمدیدمو هیچکس نمی خواد
دیگه از دلم خجالت می کشم
آخه تا به کی باید تنها باشم
آاااااااااااااه
اگه میشد چی میشد
یه کسی پیدا میشد
دلم عاشقش میشد
زندگیم قشنگ میشد
روز من شب نمیشد
آخ اگه میشد چی میشد
اگه میشد چی میشد
یه کسی پیدا میشد
دلم عاشقش میشد
زندگیم قشنگ میشد
روز من شب نمیشد
آخ اگه میشد چی میشد
اگه میشد چی میشد
یه کسی پیدا میشد
دلم عاشقش میشد
زندگیم قشنگ میشد
روز من شب نمیشد
آخ اگه میشد چی میشد

همه شب خواب می بینم كه آسمون آبی شده
این شب تار و سیاه دوباره مهتابی شده
می بینم صبح شده و راز من و تو همه جا
میون مردم شهر دوباره آفتابی شده
بیا تا با هم بشیم انگشتر هزار نگین (گوگوش)
هر نگین یه آسمون با ماه و خورشید هم نشین
بیا تا آشتی بدیم گل های سرخو با خزون
بیاریم مهتابو امشب روی بوم خونه مون
دل به آتیش بزنیم و دست بدیم به دست هم
برداریم سنگ غم از روی دوش آسمون
بیا تا با هم بشیم انگشتر هزار نگین (گوگوش
) هر نگین یه آسمون با ماه و خورشید هم نشین
چه خوبه جادو كنیم با هم بریم پیش خدا
تا كلید گنج عشقو بذاره تو دست ما
ببره ما رو یه جا تو سرزمین پریا..
میون ابرا روی قالیچه ی ستاره ها
بیا تا با هم بشیم انگشتر هزار نگین
هر نگین یه آسمون با ماه و خورشید هم نشین
.

کمکم کن کمکم کن نذار اینجا بمونم تا بپوسم
کمکم کن کمکم کن نذار اینجا لب مرگ و ببوسم
کمکم کن کمکم کن عشق نفرینی بی پروائی میخواد
ماهی چشمه کهنه هوای تازه دریائی میخواد
دل من دریائیه چشمه زندونه برام
چکه چکه های آب مرثیه خونه برام
تو رگام به جای خون شعر سرخ رفتنه
تن به موندن نمیدم موندنم مرگ منه
عاشقم مثل مسافر عاشقم
عاشق رسیدن به انتها
عاشق بوی غریبانه کوج
تو سپیده غریب جاده ها
من پر از وسوسه های رفتنم
رفتن و رسیدن و تازه شدن
توی یک سپیده طوسی سرد
مسخ یک عشق پر آوازه شدن
کمکم کن کمکم کن نذار این گمشده از پا در بیاد
کمکم کن کمکم کن خرمن رخوت من شعله میخواد
کمکم کن کمکم کن من و تو باید به فردا برسیم
چشمه کوچیکه برامون ما باید بریم به دریا برسیم
دل ما دریائیه چشمه زندون مونه
چکه چکه های آب مرثیه خون مونه
توی رگ بودن ما شعر سرخ رفتنه
کمکم کن که دیگه وقت راهی شدنه
کمکم کن کمکم کن............

تو اون کوه بلندی که سر تا پا غروره
کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره
تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام
تو می دونی چی می گم
تو گوش می دی به حرفام
به چشم من گوگوش
به چشم من ، تو اون کوهی
پر غروری، بی نیازی ، با شکوهی
طعم بارون ، بوی دریا ، رنگ کوهی
تو همون اوج غریب قله هایی
تو دلت فریاده اما بی صدایی
تو مثل قله های مه گرفته
منم اون ابر دلتنگ زمستون
دلم می خواد بذارم سر رو شونت
ببارم نم نم دلگیر بارون
تو اون کوه بلندی که سر تا پا غروره
کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره
تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام

بیا که دیگه داره دیر میشه دلم تو سینه داره پیر میشه
باز دلم غم داره باز تو رو کم داره
کی پشیمون میشی کی مهربون میشی
دل داره خون میشه غم فراوون میشه
کی پشیمون میشی کی مهربون میشی
بی تو دیگه دنیا واسه من سرابه
میبینمت هر شب اما افسوس که تو خوابه
باز دلم غم داره باز تو رو کم داره
کی پشیمون میشی کی مهربون میشی
دل داره خون میشه غم فراوون میشه
کی پشیمون میشی کی مهربون میشی

هم صدای خوبم بخون تا بخونم
عمر من تو هستی بمون تا بمونم
یه جا ابره آسمون یه جا پر از ستاره
یه جا آفتابی آسمون یه جا می باره
بی تو اما همه جا ابری و غم گرفتست
ابر آسمون یه قطره بارونم نداره
تو اگه باشی آسمون صافه
غصه ها پشت کوه قافه
با تو من بهارم
بی تو شوره زارم
وقتی هستی خوبم
وقتی نیستی بی تو
یه قاب شکسته رو دیوار
م اون ور دنیا شبه این ور دنیا ر
وزه یه جا خورشید خوابه یه جا داره می سوزه
بی تو اما شب وروز با فرقی با هم نداره
تو چشمای منتظرم سیاهی موندگاره
تو اگه باشی ابرا می بارن
دشتای خالی پر گل میشن
با تو من بهارم
بی تو شوره زارم
وقتی هستی خوبم
وقتی نیستی بی تو

بیتو باز پرنده ها به زیر بارون میشینن

کبوترا خسته میشن میان تو ایوون میشینن
آینه ها چشم منو یه حوض پر آب میبینن
گلهای قالی همه بهارو تو خواب میبینن
میدونم یه روز میای همین روزا دیر نمیشه
دل عاشق تا هزار سال دیگه پیر نمیشه
دیگه آفتاب میمیره شب بوی مهتاب نمیده
سال بیاد بره کسی به گلدونا آب نمیده
آسمون ستاره هاشو دیگه از یاد میبره
پیرهن سبز بهارو با خودش باد میبره
میدونم یه روز میای همین روزا دیر نمیشه
دل عاشق تا هزار سال دیگه پیر نمیشه

زندگی بی تو مثل ابره که زود بارون میشه
اگه آدم کوه باشه از غصه ها داغون میشه
دیگه اون وقت واسه کی غصه بگه لبای من
دوست دارن ابرا همه گریه کنن برای من
میدونم یه روز میای همین روزا دیر نمیشه
دل عاشق تا هزار سال دیگه پیر نمیشه

بیتو باز پرنده ها به زیر بارون میشینن
کبوترا خسته میشن میان تو ایوون میشینن
آینه ها چشم منو یه حوض پر آب میبینن
گلهای قالی همه بهارو تو خواب میبینن
میدونم یه روز میای همین روزا دیر نمیشه
دل عاشق تا هزار سال دیگه پیر نمیشه
دیگه آفتاب میمیره شب بوی مهتاب نمیده
سال بیاد بره کسی به گلدونا آب نمیده
آسمون ستاره هاشو دیگه از یاد میبره
پیرهن سبز بهارو با خودش باد میبره
میدونم یه روز میای همین روزا دیر نمیشه
دل عاشق تا هزار سال دیگه پیر نمیشه
زندگی بی تو مثل ابره که زود بارون میشه
اگه آدم کوه باشه از غصه ها داغون میشه
دیگه اون وقت واسه کی غصه بگه لبای من
دوست دارن ابرا همه گریه کنن برای من
میدونم یه روز میای همین روزا دیر نمیشه
دل عاشق تا هزار سال دیگه پیر نمیشه

نقشه اون نقشه زندگانی من
رنگش مثال عشق آسمانی من
یک دونه سبز می زنم روش یکی آبی می بافم
قرمز و زرد و قهوه ای بوته گلابی می بافم
کی می شه ای خدا یار از سفر بیاد
این انتظار تلخ روزی بسر بیاد
کی باز دوباره بر من نور نگاش می افته
این تقش دل که بافتم کی زیر پاش می افته
یک دونه سبز می زنم روش یکی آبی می بافم
قرمز و زرد و قهوه ای بوته گلابی می بافم
قالی کرمون می بافم با تار جونم
تا زیر پاش بندازه یار مهربونم
نقشه اون نقشه زندگانی من
رنگش مثال عشق آسمانی من
یک دونه سبز می زنم روش یکی آبی می بافم
قرمز و زرد