دور هستی و ولی همچو نفس در جانی
!حتم دارم که تو هم حس مرا میدانی
دیگران رهگذرن در نظر چشمانم و تو پیوسته مرا جانی و هم جانانی
دور هستی و ولی همچو نفس در جانی
!حتم دارم که تو هم حس مرا میدانی
دیگران رهگذرن در نظر چشمانم و تو پیوسته مرا جانی و هم جانانی
شاعری پیشه من نیست خودم میدانم
شاعرم کردی و حال شعر مرا میخوانی
شوق چشمان تو کرد از دو جهان آزادم چشم بستی و شدم در دو جهان زندانی
رو به رویم همه تصویر تو در آینه است
پشت سر حسرت دیدار تو و ویرانی
خانه را می کرده جان وجودت کردم باز شب آمد و اشکی که چکد پنهانی
ناگهان ابر حضورت به دلم صاعده زد به
چه اشکی شد و پاییز و عجب بارانی
ابتدای همه شب های سیاهم بودی انتهای همه غم های من و پایانی

با جهان من چه کردی جز تو در این خانه نیست! آنکه
تنهایی دو فنجان چای ریخت دیوانه نیست!
هر شب این تکرار بی فرجام و من با درد سر؛ آخرِ این شب نشینی جز من و ویرانه نیست…
با عبور از ذهن من دل را به آتش میکشی؛ دیگر این شمع خمیده لایق پروانه نیست…
جان مجنون در هوای لیلی اش بی تاب بود؛ جان اگر بر کف نباشی عاشقی جانانه نیست!
با جهان من چه کردی جز تو در این خانه نیست؛ آنکه تنهایی دو فنجان چای ریخت دیوانه نیست…
هر شب این تکرار بی فرجام و من با درد سر؛ آخر این شب نشینی جز من و ویرانه نیست!
با عبور از ذهن من دل را به آتش میکشی! دیگر این شمع خمیده لایق پروانه نیست…
جان مجنون در هوای لیلی اش بی تاب بود؛ جان اگر بر کف نباشی عاشقی جانانه نیست…
من فدای چشم معصومت بیا جان در رهت میدهم؛ چون عاشقت با قلب تو بیگانه نیست!
یک شبی را آرزو کردم؛ تو با دستان گرم باشی و من باشم و آن می که در پیمانه نیست…
مزه کردم در نبودت بار دیگر مرگ را؛ خوش تر از این جان سپردن در من دیوانه نیست!
جان مجنون در هوای لیلی اش بی تاب بود؛ جان اگر بر کف نباشی عاشقی جانانه نیست

یادت نره انقده خواستمت که برن از دور و برت همه هر چقدم بخوامت خب بازم کمه
آدم بده نشم آخر سر هی بگم میخوامت تو بگی بی خیال عشق من حالم بده بمون عذابم نده
نری از پیشم میدونی بعد تو همه شبامم غمه د لامصب هی من بعد تو شدم از این همه آدم زده
بمون عذابم نده من و تو با بوی بارون چقد خوبه حال هر دوتامون
ما که چیزی کم نداریم باشه پیش هم دلامون سرتو بذار رو شونم واسه عاشقی تویی بهونم
داد میزنم میخونم کل شهر بذار بدونن من و تو با بوی بارون چقد خوبه حال هر دوتامون

فکر نکن اونجا غریبی هادی منتظر نشسته
تو برو سفر سلامت خسته بودی خیلی خسته
یاد اون روزای خوب گلای قرمزو آبی
حالا خیلی زوده اما داداشی خوب بخوابی
داداشی تو خوب بخوابی ولی من خیلی خرابم
داداشی وقت اضافه است گل بزن نده عذابم
عذابم نده بی تو حالم بده
ببین زندگی کارمو ساخته
نبودت مثه اینه که تیممون
یهو بازی برده رو باخته
نبودت مثه اینه که ساحلو
بدی دست دریا که داغون کنه
بریزه سرت موج تنهاییا یهو
چشمتو عین کارون کنه
چطور با غم رفتنت سر کنم
چه جوری بگن رفت و باور کنم
مگه می شه دردت به جونم رفیق
خدا شاهده سخته باور کنم
تو اصلا خبر داری حالم بده
خبر داری دنیا منو دور زده
دیگه جون موندن ندارم رفیق
بیا بیشتر از این عذابم نده
عذابم نده بی تو حالم بده
ببین زندگی کارمو ساخته
نبودت مثه اینه که تیممون
یهو بازی برده رو باخته

وقتی عطرت نمیمونه رو لباسم بذار بقیه ی روزامو ببازم
تا میاد یکم درست شه همه چی بد میشه بازم
کوله بارم دلمه خونه به دوشم دیگه چه فرقی داره هرچی بپوشم
حوصلم سر میره بسه تو چی میگی در گوشم
میگی برعکس همیشه میتونم قیدتو در
جا بزنم من بمونم و حال بدم آدم بی رحم بی تو میمیرم
تو چجوری میتونی دل بدی بعد دل بکنی حرفای
بی ربط بگی بگی وصله ناجور منی آدم بی رحم
تو به هر راهی بری باز تهشم من تورو نشناختمت ها آخرشم من
تورو میشناسه دو تا دست حریصم دل من تنگ میشه واسه تو عزیزم
مث شلاق زمستون توی بادی منو آخر میکشه عشق زیادی
جلوی چشممی خیلی ولی دوری میگی آروم بگیرم آخه چجوری

این دست ها یک عمر تو دستای من بوده
دستاتو که می گیره من از غصه می میرم
چشمای تو آرامشه روز و شب من بود
وقتی نگات می کنه دلشوره می گیرم
پیش تو می شینه بهش نزدیکتر میشی
دست می کشی رو صورتش وقتی که بی تابه
از دست این کابوسا تا صب بیدارم
از فکر اینکه اون شبا پیش تو می خوابه
قلبم نمی تونه، طاقت نمیاره
اون با تو این روزا چه نسبتی داره
قلبم نمی تونه، طاقت نمیاره
اون با تو این روزا چه نسبتی داره
بین خودم با تو دارم دیوار می سازم
از هیچکس حتی سراغتو رو نمی گیرم
اینقدر سرگرمی که یاد من نمیفتی
اونقدر نابودم که تو لاکم فرو میرم
قده یه دنیا حرف خوب از تو طلبکارم
تا آخر دنیا به قلب من بدهکاری
وقتی براش از عشق می خونی چه خوشحاله
دق می کنم وقتی بهش میگی دوسش داری
قلبم نمی تونه، طاقت نمیاره
اون با تو این روزا چه نسبتی داره
قلبم نمی تونه، طاقت نمیاره
اون با تو این روزا چه نسبتی داره

عشق یک نقاشیِ دلتنگ؛ روی پرده هاست
عشق آرام دل بی تابِ دل گم کرده هاست…
ماه گاهی تا لب ایوان من آمد ولی؛ سرنوشت پنجره
دیدار پشت نرده هاست
ای گم ترین راهم غمگین ترین آهم؛ ای زخم دلخواهم ای خواب کوتاهم!
تلخ است و میخوانم این ماه بی دل را؛ این درد کامل را این عشق قاتل را…
تو چه رویاهای شیرینی که در سر داشتی!
از میان سینه ام؛ قلب مرا برداشتی
خواب پرواز تو هر شب؛ آسمانم را گرفت…
جای انگشتان خود در خواب من پر داشتی
باز برگردان زمان را باز دستم را بگیر؛ پس چه شد افسانه ی عشقی که باور داشتی
تنظیم قطعه : علی وانیار
باز برگردان زمان را باز دستم را بگیر! پس چه شد افسانه ی عشقی که در سر داشتی؟
ای گم ترین راهم غمگین ترین آهم؛ ای زخم دلخواهم ای خواب کوتاهم!
تلخ است و میخوانم این ماه بی دل را؛ این درد کامل را این عشق قاتل را…

خسته شـدم از تو … و اون لحن چشات
خسـته شدم دنبال چي ميگردي باز
ميخواي همش ثابت… کني منم اون آدم بده
باشه قبول تو راست ميگي خاطره هامو پس بده
ديگه برام مهم نيست… هر چي که اومد به سرم
برام ديگه گريه نکن مگه نميگي من بدم
دارم ميرم از پيشتون از …
شدم همه شديد آدم خوبه منم که اون آدم بدم
خسته شـدم از تو و … اون لحن چشات
خسـته شدم دنبال چي ميگردي باز
ميخواي همش ثابت … کني منم اون آدم
بدهباشه قبول تو راست ميگي خاطره هامو پس بده
ديگه برام مهم نيست … هر چي که اومد به سرم
برام ديگه گريه نکن مگه نميگي من بدم
میخوام برم از پيشتون … از همتون خسـته شدم

دیدم داری از دور قدم میزنی
کنارت یکی هست که من نیستم
تو اونقدر محو نگاهشی و من
می ریزه دلم مات می ایستم
تا میپیچه دستاشو دور تنت
یه جور بدی گیج میره سرم
نگات میکنه با یه حال عجیب
میخواد پاره شه این رگ گردنم
میخوام ردشم آهسته از پیش تو
میترسم که شرمنده شی پیش من
نیاری به روتو بخندی فقط
با چشمات بگی خواهشا حرف
نزن من عادت ندارم به این حال بد
چیکار کردی با من که من این شدم
خجالت نکش خوب نگام کن ببین
که بعد از تو من پیر و غمگین شدم
دیگه تا ابد این حوالی منو
نمی بینی راحت بگیر دستشو
نیاد اون روزی که بیای پیشمو
بگی دل برید و ازت خسته شد
تو آینده‌ات رو می بینی پیش اون
من آه میکشم واسه گذشته مون
نبودی ببینی که بعدت همه
چه حرفایی دارن میگن پشت م
ون تو دستاشو میگیری محکم ترو
که انگار یادت نیست کی پشتته
یه چیزی قایم کردی پشت سرت
گمونم یه حلقه توی مشتته
من عادت ندارم به این حال بد
چیکار کردی با من که من این شدم
خجالت نکش خوب نگام کن ببین
که بعد از تو من پیر و غمگین شدم
دیگه تا ابد این حوالی منو
نمی بینی راحت بگیر دستشو
نیاد اون روزی که بیای پیشمو
بگی دل برید و ازت خسته شد

حال و روزم ببين بي تو چي شد
مني که هر جا نشستم آوردم اسمتو بي خود
گيجم از غم هر شب خستم بي تو
برس به دادم نفس ندارم مردم بي تور
دنيا چشماشو روي من بسته
خستم بريدم از همه ديگه بسه قلبم داره ميلرزه اين رسمه اگه نباشي نداشته باشم تورو يه لحظه
ميميرم اگه باز نتونم ديگه چشماتو ببينم ميميرم
رفتي من توي حسرت داشتن عشق تو ميميرم ميميرم
طفلي دلم داره ميميره تمومه روز بهونتو ميگيره
بذاره بياد کناره تو بشينه ميخواد يه بار ديگه تورو ببينه
يه جور بهش بگو نميره بگو که قراره تورو ببينه
دواي دردشي نذار بميره خودت بگو بذار آروم بگيره