ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم
دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم
گر ز داغ هجر او دردی است در دل‌های ما
ز آفتاب روی او آن درد را درمان کنیم
چون به دست ما سپارد زلف مشک افشان خویش
پیش مشک افشان او شاید که جان قربان کنیم
آن سر زلفش که بازی می کند از باد عشق
میل دارد تا که ما دل را در او پیچان کنیم
او به آزار دل ما هر چه خواهد آن کند
ما به فرمان دل او هر چه گوید آن کنیم
او به آزار دل ما هر چه خواهد آن کند
ما به فرمان دل او هر چه گوید آن کنیم
این کنیم و صد چنین و منتش بر جان ماست
جان و دل خدمت دهیم و خدمت سلطان کنیم
سلطان سلطان
در خدمتیم
قربان قربان
جان در کف
شما عمرت پر باد
ما مالیمو
شما صاحب و مختار
کورم از عشقت
تو حیاتی
جون من تشنه
خون دو چشمش
کشتم که
غرور من له شه
واقعیت
عاشقی شکله
یه قاتلی هست
که میکشه ترو
با قاطعیت
ولی پرغرور
صورتش همیشه جلو رومه
میدونم برا تسکینشم
اون میدونه واسه من پر شکوه
کاش میشد بپرم از رو آتیش
ولی عشق اون خورشیدو
صبح طلومه
او به آزار دل ما هر چه خواهد آن کند
ما به فرمان دل او هر چه گوید آن کنیم
او به آزار دل ما هر چه خواهد آن کند
ما به فرمان دل او هر چه گوید آن کنیم
این کنیم و صد چنین و منتش بر جان ماست
جان و دل خدمت دهیم و خدمت سلطان کنیم

یادمه یه روزایی با جیب خالی راهی زیرزمین میشدم برا تو خوندنا تو سرم آزادی بود
میخواستم فریاد بزنم چی دغدغمه میخواستم همه بدونن رویاهامون زندانی موند
کلی دردسر و آدم بد سر راهم کلی قضاوت و تهمت اما سرپام
موسیقی میشه صدای ما تو خفگان تو هم با من بخون که تنها راه همینه
تو سن 17 تو عشق پیشرفتی که پله هاش بالا نمیرفت
سمت زیر زمین بود پا گذاشتم راهی که توش چک پلیس خورد تو صورت واسه لباس خاصی که بود
فازی که تو شواسه هیشکی بد نخواستیم جایی که توش هیچی راست نیست کج نساختیم
سخت بود و لی دلم هنوز تنگ میشه
واسه روزایی که بود
همه میرفتن برا کل کل من میرفتم برا زدن حرفم
خوشی این بود بکنیم توی جمع رپ که اونم شازده میریخت همه رو جمع میکرد
ولی هر روز بیشتر از روز قبل میشد انگیزم
میناتی دشمن قلمم برا جنگیدن
نوید میده هدف مسیر میده جهت
حرف زور و طعنه گرچه پوستامون زخیم میشه فقط
چارچوب رو سهلی قطعا خوبه هر کی بیرونش رفت برچسب بوده
فشار زیرزمین برا مرد خیلی سخت ولی برا زن سخت تر بوده
قصه ما خوب تموم میشه یه روز بادبادکا بازم تاب میخورن تو آسمون میخونم تا دوباره جون بگیره رنگین کمون سکوت نکن تو هم بیا با من بخون

نگو جایی واسه من نیست نگو آزادیم به غفلت
نگو اینجام واسه تکثیر نگو حبسه کام لذت
من تا کی زنجیر به پامه اسم من تا کی گناهه
من که بیدار شدم از خواب بد به حال هرکی خوابه
بزار بم بگن حرفام فریبه هرچی یه مرد بگه حق با من میشه
اونا بم میگن ساکت بمونم داد که میزنم میگن دردات عجیبه
این چیزیه که فتوا شده تعریف من همیشه بلوا کنه
مثه شیطانی که تنها شده سجده نکرده پشتش حرفا پره
من دوست دارم حال خوبمو
منم داغ میشم لمس کنی لاله گوشمو
دوست دارم هرجا شد آواز بخونمو
کسی نگه نرو دیگه راه خونه رو تنمو رو آب ول بدم
به کارتن خواب دل بدم اصن عاشق صورتی باشم
یا رنگامو تا کنم توش شعر بگم بگو بگو جای من بودی
خوب باشی چون که زنی مجبوری چندبار جلو آینه رفتی
که بت نگن خوشگله شبی چند بودی ها
چقد دیگه باس جون بدم شعله برا باروت بشم
چقد دیگه باید صبر کنم که سهمامون اندازه هامون بشن
گاهی میخوام مثلت بشم شاید حرفامو بش دل بدن
جایی اگه دیدم نگام نکنن نخوان هرچی که دوست دارن چرت بت بگن
من خاموش نمیشم آدمم واست ناموس نمیشم
این کلمه ها بوی نا میدن نذار احمقا بیان برات قانون بچینن
کی میخواد کنار ما باشه میشه با هم ساخت میشه با هم داشت
کی میخواد سد راه ما شه میشه با هم رفت میشه با هم خواست
نکنه عادت به باید ها بگو قسمت بود شاید باید باخت
کی میخواد کنار ما باشه بگو من اینجام بگو من میخوام
کی میخواد کنار ما باشه میشه با هم ساخت میشه با هم داشت
کی میخواد سد راه ما شه میشه با هم رفت میشه با هم خواست
نکنه عادت به باید ها بگو قسمت بود شاید باید باخت
کی میخواد کنار ما باشه بگو من اینجام بگو من میخوام

دنیا الان به قدری تنگه برام که هر لحظه ممکنه خفه شم
انگار از کنارم یه عالم بود که راحت رد میشن و دارم به همه شک
اینم فرق من درون یه مرد ولی با احساس یه زن زندانی ام
من از ترس ننگ فرار از یه جنگ از اصابت سنگ تو بغل مرگ خوابیدم
تو جای من نیستی نگو میفهممت
تو حال من نیستی نگو میبخشمت
تو جای من نیستی نگو میفهممت
تو حال من نیستی نگو میبخشمت
با این من غریبم نمیدونم به چی شبیه م
نمیدونم این تن مال منه یا که من توو این بدنا اسیرم
طول کشید تا که فهمیدم فرقی نیست بین خودم و حقیقت
منم مثل تو یه آدمم که فقط فرق داره کمی قریضش
دور کنید باور از اندیشت باید بفهمیم منطق طبیعت
کی گفته این دنیا مال توعه فقط که تو شدی بهترین سلیقش
باید بدونی حقمه زندگی کنم مهم نباشه که شکل چی شدمو
بدونی من میگم کی میخوام باشم دلا به هم همینجوری تکیه میکنن
تو جای من نیستی نگو میفهممت
تو حال من نیستی نگو میبخشمت
تو جای من نیستی نگو میفهممت
تو حال من نیستی نگو میبخشمت

دنیا به پاچه من دلیلش و میخوام حتی شطالقمر شه دلیلش و میخوام
اگه تو بتونی من نه دلیلش و میخوام بگو چرا اینجایی من دلیلش و میخوام
جنگ باشه بینمون دلیلش و میخوام حتی عشق باشه حسمون دلیلش و میخوام
دیگه خسته شدم از این شبهای بد چرا اوضاع با دل من دلیلش و میخوام

از کجا میای غریبه
من تورو میشناسم چیه
اسم تو بگو همینه رسم
دستامو بگیرو ببر منو سمت واقعیت
خسته ام از این خواب بی رحم
یادت دست از سر من بر نمیداره
شاید میخوای برگردی دوباره
نزار انتظارت منو از پا دربیاره
دائم یادم میره غم چه شکلی داره
از بس خودم شبیهشم
جای مارو باید باهم عوض کرد
شهر بی تو مثل سرابه
کاش بسازی این خرابه
این سفر بی تو محاله
من ندارم ترس غریبه
دشمنم به من نزدیکه
آشنایی شروع دل کندنه
یادت دست از سر من بر نمیداره
شاید میخوای برگردی دوباره
نزار انتظارت منو از پا دربیاره
دائم یادم میره غم چه شکلی داره
از بس خودم شبیهشم
جای مارو باید باهم عوض کرد
گفتم از آرزوم
اینه غریبه رو ببینم از راه دور
شاید برسه ببینه بده حالمون
بیاد بمونه برسه به دادمون
میخوای غریبه رو ببینیم از راه دور
باید بکنی دلو از هرچی آشنا بود
نزار غریبه رو بگیرن از یادمون
نزار غریبه رو بگیرن از یادمون

دیگه نمیتونم برگردم
آخه اونجا پره درنده‌است
با اینکه هنو جا مونده ولی
روش هنوز جای زخمم هست
دیگه نمیتونم برگردم
بگو چرا همش باید رفت
تو غروبِ جماعه ام ولی خاطراتو یادم رفت
دیگه نمیتونم برگردم خیلی شرمنده‌ام
نشد بمونم توو اون خونه چون هنو رو میزه پروندم
دیگه نمیتونم برگردم
پشتِ میله نگو جنگده‌ام
عاشق خونه میمونم حتی اگه باشه جهنم
دیگه نمیتونم برگردم دیگه نمیتونم برگردم
دیگه نمیتونم برگردم آزادی یه وقتایی تلخم هست
دیگه نمیتونم برگردم دیگه نمیتونم برگردم
دیگه نمیتونم برگردم آزادی یه وقتایی تلخم هست
حرفشم نزن که سخته من دلم ازش شکسته
هرچقدر بگم به من چه
دستِ من نیست دستِ سرنوشته ، بد نوشته
حیف ، حیف
باورم نمیشه رفتم آخرم که ریشه کندم
همون وقت که ریشه کردم
ساقه‌مو با تیشه کندم
هی شکستم حیف اشکم ، حیف حیف
ته دل امید منتظر صلحیم
بعده این شبِ سرد میرسیم به صبح
هی شمردم حیف عمرم ، حیف حیف

خیلی دورتر تو بچگیام فکر میکردم من یه کاریم که بال داره
سوار اسب جادو شده میخواد برسه به آسمونی که تا نداره
گذشت دیگه چند سالی از اون عمرم دیگه یادم نیومد مردن همه آرزوهایی که کشتم
ولی من باز میجنگم دارم به گذشتم میخندم دارم تغییر میدمو دورمو دارم یاد میگیرم مال خودمو
میدونم چی بودم کی بودم همیشه همینم میمونم میدونم میتونم دیوونم
همه میگن مگه من دیوونم
میدونم دیوونم میتونم میتونی با من هر جا که میتونیم
میدونم چی بودم کی بودم همیشه همینم میمونم
شاید بخواد برگردی به قبل بسازی دوباره هر چی که رفت به جای حرفای تب بخندی از ته قلب
مگه چند فصله همش بپا نره لحظه هدر من میدوام تو زندگی که آخرش قراره به مرگ برسم
کم میشه کم فرق نمیکنه چرا زندگیمو انقد باید صف بکشم درد بشه خم غم بشه دک
بگو برا چی برا اینکه بزنم حرفامو نقاشی بکشم دنیامو رنگامو سرازیر بشن روی خطای کج و تیز
بیا تاتوشو درآریم خدارو سوالو جواب کنیم پر کنیم دستای همیشه به دارو
میدونم چی بودم کی بودم برا همین میبینم تو آینه هرروز خدارو ولی من باز میجنگم دارم به گذشتم میخندم دارم تغییر میدمو دورمو دارم یاد میگیرم مال خودمو

بشنو از من وقتی حکایت میکنم از همه عالم شکایت میکنم
دیگه از دست خدا خسته شدم پس چرا ازش خوبی روایت میکنم
من خاطره نمیگم که حک بشه تو سرت هر وقت منو شنیدی خنده رو لبت
شکل بگیره به دروغ من مستند دارم
یه واقعه که نشون میده ذوب دردامم
همیشه تو غروب که نمیمونه طلوع
در که میشه شروع که نمیتونه سکوت کنه
بهم بگو چی تو اون مخه میخوای بمیری که ندونی که تو جنون گمه
خوابی که کابوس شده یه حالی که باز میخواد شادیتو نابود کنه
بهم میگی چرا نمیمونی دور شدی هر جا بریم زیر آسمون پر بودیم
منم میدونم که دارم چرت و پرت میگم خودم قانونارو دور زدم و بهت تز میدم
چی بوده ریشم از کجا اومدم که میگی بیهوده میشم تو میدونی کیم
بشنو از من وقتی حکایت میکنم از همه عالم شکایت میکنم
دیگه از دست خدا خسته شدم پس چرا ازش خوبی روایت میکنم
میون این همه حرف پرم از بغض بغض بغض
میون این همه بغض پرم از حرف حرف حرف
تموم نمیشه فکر و خیالم کی میشه چشمام راحت بخوابن
نمیخوام عادت شن دلخوشیهای دلم غارت شن
نمیخوام از فردا ای کاش بمونم آی حسرت
ها بیا میدونی مرد حرف زیاده سمت شهر ذهن بیماره
فرار مغزها از همه درزها مخصوصا پایین تنه بیداره
جمعا جمعه ها نزدش میبوسن بالا دستش
فخاره دینی اورجیناله حواسش به دافها پرته
یه پا تو حرم و سال بعد در به در با جکی کلا
چه نرمه میخورن فولا مثال چند تا خرس
میکشه بالا کوکوکنلس زنده به امید تز بالایی
تا سال تولید مثل لالایی بخونن در گوش ما
که پول نفت میره تو جیب بابایی
میدوام غریبه سمت جهنم اونجا تاریکه ولی ستم کم
زاده داره میکنه سم پاشی خسته ار آفت و انرژی
ته نشین نداره پول جهیزیه دخترش پسرشو با تسبیح بردنش
غیر از غرورم شد غارت مسئول خوابه خیالت راحت
فرار از این شهر اینجا میده بوی تحون سواد
واسه تو پاچه کردن نداری به چیزی نیاز جز زبان
ناو خلیج و سان تی فروختن به چینو رفت
قطره قطره وجودم ذوب شده تو روح نسل بعد

محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت: ای دوست
این پیراهن است
افسار نیست
گفت: مستی زآن سبب افتان و خیزان مىروی
گفت: جرم راه رفتن نیست
ره هموار نیست
گفت : مى باید تو را تا خانه ی قاضی برم
گفت: رو صبح آی
قاضی نیمه شب بیدار نیست
گفت: دیناری بده پنهان و خود را وارهان
گفت: كار شرع
كار درهم و دینار نیست
گفت: باید حد زند هشیار مردم مست را
گفت: هشیاری بیار
اینجا كسی هشیار نیست
گفت: نزدیك است والی را سرای آنجا شویم
گفت: والی از كجا
در خانه ی خمار نیست؟
گفت: تا داروغه را گوییم در مسجد بخواب
گفت: مسجد خوابگاه
مردم بدكار نیست
گفت: مى باید تو را تا خانه ی قاضی برم
گفت: رو صبح آی
قاضی نیمه شب بیدار نیست
گفت: دیناری بده پنهان و خود را وارهان
گفت: كار شرع
كار درهم و دینار نیست
گفت: باید حد زند هشیار مردم مست را
گفت: هشیاری بیار
اینجا كسی هشیار نیست
گفت: آگه نیستی كز سر درافتادت كلاه
گفت: در سر عقل باید
بى كلاهی عار نیست
گفت: مى بسیار خوردی زآن چنین بى خود شدی

هر جا که رفتیمو شاید ببینی
حرفایی زدم و شاید شنیدی
وقتمو میذارم پات شاید ببینیش
یه روزی میرسه که دیگه نبینیم
از تو نمیشه گذشت و رفت
یادم میارم وقتی عاشقم ازت
چجوری میگذرم و میمیره قلبم
من از تو بعد بد میگیره دردم
نه نه برگرد
اون داره ، اون داره
اون داره دوباره میباره
کاش دوباره یادش بیاره هی چی گفته
عکسامو میبینه یادم میوفته
هر کی تو رو ببینه از من میپرسه
اون همه آرزو که کردیم چی شد حیف
چی شد حیف ، چی گفته
عکسامو میبینه یادم میوفته
هرچی که گشتم ندیدم خوب مثلِ تو مثلِ من
چشمامو بستن آرزو کردم که بیای از در
دستامو پس زد گفت نمیخواد منو دیگه بعد رفت
قصه از اول من نمیخوام ولی بیا برگرد
هرچی که گشتم ندیدم خوب مثلِ تو مثلِ من
دستامو پس زد گفت نمیخواد منو دیگه بعد رفت
دیگه بعد رفت ، دیگه بعد رفت