با توام ، تو که دنبال یه مشت پوچی
میبینم پشت لبت سبزه اما ذهنت کوچیک
میدویی دنبال یه مشت علفی واسه تفریح
یادبگیر از اونی که سرش بالاست پای مسیر
پی چی میگردی ، مقصری یا بی تقصیر فیریکی رو حرفایی که میمونه همش بی تفسیر
بگو چند می ارزی دستمال بدستی میچربی
فک کنی گنده شدی ولی امثال تو که میرن زیرش
یکم خیره ، به اونی که بهم ریخته
اونی که دلش تنگه قبلناست و یه خط دیکته
درگیره با مغزش میدوئه روی خط فقرش
امید به فردایی که نباشه توی قلب ترکش
پشت به من نشین معذرت میخوام ببین حرفایی که میزنمو میدونم میبینیشون یه روز عینه فیلم
الان خیلی زوده بچپون تو مغز پوکت میفهمی اما وقتی که زندگی دیگه ..
روبروم بشین منم یه دل ِ سیر
با تو حرف دارم که ببینم منو تو کجای قصه ایم
چی میگذره تو مغزت جنونت روی مرزه
میخوای که هرچی هست و نیست تموم شه تو یه لحظه
اونی که میبینی زندگی شو ساخت و بالا برد
دست رو دست نذاشت و نشست ببینه هر روز فاطما گل
البته اگه ببینم میگیری حرفامو
لش نکن یه گوشه سفت باش مشتی سرپا شو
میگن چرا از خدا میگی همش توی حرفات
تو دنبال چی هستی بذاری مرهم روی دردات
تو هم با فکر اینکه آدم میشی یه روزی حتماً
میخوای بگیری سبقتو همیشه یجوری از من
مشتی بیخیال نده سوژه خنده دستمون
نوش جون اونای که رضا بود واسشون نردبون
ما که میریم جلو بی ادعا تو این مسیر
زندگی ام خفت کش بی اعتنا بودیم اسیرش

سلام به تویی که مثل خورشید
پر از گرمایی واسم
سلام به تویی که میباری
مث بارون رگباری با من
وقتی پیشم نیستی
یه آدم گیج و دیوونه ام
بدون نمیخوام هرگز
بی تو بمونم
چشماتو نبند رو من این همه ی زندگیمهر
بذار بگن این آدم با تو عاشق زندگیه
میمیرم وقتی چشمات خیس اشکه
هر لحظه ی خوب زندگیم مگه میشه بی تو رد شه
وقتی پیشم نیستی یه آدم گیج و دیوونه ام
بدون نمیخوام هرگز بی تو بمونم
بی تو بازم بدون تنها ترینم
وقتی هستی با تو خوبم عزیزم

لا به لای کوچه های شهرت قدم بزن ببین
چی از یادمون رفته ابرِ رسرش خاکستری گُلِ ِ هرز نمیشکفه اگه ساقه نشی نمیبینی
دیگه نمیارم به روت چرا واسه اینا باشی آدم ِ خوب
لعنت به هرکی که بی هدفه
جاده رو میری ولی یه طرفه
از دورو برت عاجزی همه دیگه فانتزی
مگه میشه این همه آدم مثه کرم توی هم بلولن
و میگی واسه چی من نشم مثه بقیه
لعنت بش عجب حسِ بدیه حق داری توام گیج بری
همش چون دیو دیروز الان شکلِ ِ پریه
راس بری میگن امُلِ این تو هر جمعی
تو واسه اون اُسکلشی یکی به دافت چپ نگا کنه توام سینه سپر بگی قُلدرشی
نه به یه بچه ننه اینی که میبینی حقِ منه
یا اونقدری اَبلح باشی که آخرش بری بشی دست به قمه
کاری نداری که چی خوبه چی بد چی پا میده
اونوری برم اونی که مثل تو تنه لش نیست
توی خیالت بهش تو سری بزن
اینجوری عُقدت حَل میشه یا پیشرفت
اون مُنحل میشه جلو آینه وایسا چی میبینی یه هنرپیشه
لا به لای کوچه های شهرت قدم بزن ببین چی از یادمون رفته ابرِ رو سرش
خاکستری گُلِ ِ هرز نمیشکفه
اگه ساقه نشی نمیبینی دیگه نمیارم به روت
چرا واسه اینا باشی آدم ِ خوب
لعنت به هرکی که بی هدفه جاده رو میری ولی یه طرفه
فاجعه هر روز بیشتر جلو چشمِ تو داغون میشم
ولی سفته و تن نمیده مشتی
اونی که گُرگِ بارون دیده ست میشکنم عِب نداره دل دادم
ولی دل نداده الان تو فکرِ اینه که واسه پارتیِ امشب بره تِم دراره
یاسین توی گوشِ خر چشما بسته کورو کَر معلولِ
ذهنی و پناهنده ی خوشحالم دیگه میشه سوژه کرد ببین چی از آب در اومدیم
دیگه گافی مونده که ندیم آدم شدن با یه عکس توی اینستا
#منو_پورشه_ی_ددیم حرف دلتو من میزنم
از اون هدفونِ تو گوشت نزدیکترم بت
به تویی که جای خواب و خیال دوست داره
با دردِ نزدیک طرف شه اومد خنده رو لبت لمسش میکنی تو روز و شبت
یه حسِ عجیبو غریبی که سیخ میشه موی تنت
لا به لای کوچه های شهرت قدم بزن ببین چی از یادمون رفته
ابرِ رو سرش خاکستری گُلِ ِ هرز نمیشکفه اگه ساقه نشی نمیبینی دیگه نمیارم به روت چرا
واسه اینا باشی آدم ِ خوب
لعنت به هرکی که بی هدفه جاده رو میری ولی یه طرفه

رو به روی تو منم
مگه از من ساده تر دیده
هی میره توی سرم که نره با یه کس دیگه
مگه یادت نمیاد حرفات
گفتی تا تهش میمونی همرام
بهونه ی الکی با اینکه خودش میدونه تنهام
بگو چیکار کنم که بفهمی دوست دارم هنوز مهمی واسم
چشماتو روی من میبندی میگی حرفی نداری با من..
وای از دست تو
ای وای از دست تو
وای از دست تو
بگو چیه آخر قصد تو
وقتی فهمید دیوونتم گفتی چیزی نگو
نمیدونم شاید عشق همینه که پای اون بشی حروم
منو توی دلت انکار میکنی میگی چون همش بودی تکراری شدی
مگه نبودم تو روزای سختت که اینجوری تا میکنی..
مثه دیوونه ها توی در و دیوار
میخورم تا به تو برسم
ای امون از این دل بد بیار که تورو گذاشت تو قصم
وای از دست تو
ای وای از دست تو
وای از دست تو
بگو چیه آخر قصد تو
وای از دست تو
ای وای از دست تو
وای از دست تو
بگو چیه آخر قصد تو

بیا بیا نزدیکتر ، ببینم چی توو غریضت
اونقدی زیاده که تو رو کرده دریدت
بدو بیا نترس ، بیا نزدیکتر
بگم چیه تصمیم
که بدم دست تو یه هرزه کاره رسمی تر
هدفنتو آتیش کن گوش بده
به صدای اونی که تو بد میگی پشت سرش
ولی جلوش میگی چاکرم مخلصم
راه میری میگی بیگی از همه پُر تره
اما تو و دور و بریات خندن
فاصله میگیرم تا نشی باز پرچم
رو قله ای که خودم ساختمش
پ گرد سرش من از لاشخورا کندم
ها آب روغن قاطی
جوش میاری و بازم لفظای لاتی
پر میکنی میکشی صداتو رو سرت
خودت میخاری مثل اونی که نگاریو زده
بگو بینم چند چندی
دوس داری طرفه یه لشکر شی
حرفا که مثل مشت توو سر و صورتت میخوره
و نمیدونی میشی از من گیج
بیا بیا نزدیکتر ، ببینم چی توو غریضت
اونقدی زیاده که تو رو کرده دریدت
بدو بیا نترس ، بیا نزدیکتر
بگم چیه تصمیم
که بدم دست تو یه هرزه کاره رسمی تر
لاشخوری باشه که تا تهش میری با سر
پر و پاچه پا بده غش میری واسش
گُنده رو میگی به خودت و میری
توو سیس اونی که بهش انگار بهش تشویقی دادن
اصلی نداری تقلی بیشتر
نمیدونی جایی خبری نیس نه
که بگی این گردنه کلفته
ولی زیر آبی بری واسه ی پیشرفت
من اگه رومو میدادم به تو امثال تو
که باید پولی میدادم الان
جایی میخوابم که آب نره زیرش
ولی تو میخوابی غیر این پول نمیمونه برات
جا میخوری که نطلبیده بود
میگی بلدی باشه پ بلدیتو بگو
تو که عرضه ی هیچیو نداری پ بالاییتو ولن کن و بغلیتو بکوب
بیا بیا نزدیکتر ، ببینم چی توو غریضت
اونقدی زیاده که تو رو کرده دریدت
بدو بیا نترس ، بیا نزدیکتر بگم چیه تصمیم
که بدم دست تو یه هرزه کاره رسمی تر
بیست ساله عقبی مشتی
میشنوی میگیری که نداره نشتی کارا
چرا این همه زور میذاری
پشت پلاگینا دایی توو این صدای خش نی
نعشه شدی با تونالیتم (نوعی سنگ)
تو منو ندیده تو دنبال دلاری نه
گیر بدی کارا تزریق میشه تووش
تا که بیای از این خماری در بپا
قلاده میبرم میندازم گردن اون رپی که حس کنم آلفائه
مخاطب با این پروئه حال کنه
ولی واسه من گو*ی ناشتا توو پاسگاهه
آمپولی نشو بیرون بزنه
جاش سفته اونی که دیوونه تره
هرکی واسه ی عقده هاش اینجاءِ
شکی نی که آخرش بیرون دره
بیا بیا نزدیکتر ، ببینم چی توو غریضت
اونقدی زیاده که تو رو کرده دریدت
بدو بیا نترس ، بیا نزدیکتر بگم چیه تصمیم
که بدم دست تو یه هرزه کاره رسمی تر

لنگه پای من ، سخته پایِ حرفی
بشینی که تو رو بکنه پاره تر
نمیره تووی کَلت نمیشه سوژه خندت
مغزت عسله هوله گاری پوکه بدبخت
یک و نیم با دوتا پیک ، سه میشه میوفته پِلکت
ادا و اطوارو بذار کنار ، أ خودت بگو نه اونی که فیکه
فکره بکرت مسخرس ، تو پرنده من قفس
خودت و نزن به در و دیواره من ، که میوفتی بازم از نفس
میکشی باز عقب ، میدونی که نامزدم
تو میری با ناز دَ در ، فرق داره با تو خواستنم آره
قشنگ جاش توو ویترینه ، هَول پاش رو مین میره
یکی مث من همون اولاش توو دید میره
راه درازه ، پشت به پشت من بیا
ببین که جاده بازه ، پام رو گازه
بذار باد ببره
یه جوری میرم واسه رسیدنه به من بشی جادو لازم
راه درازه ، پشت به پشت من بیا
ببین که جاده بازه ، پام رو گازه
بذار باد ببره
رو خودت بچینم یا رو فازت
ببینم هرچی هستی بریزی اینجا رو داریه (دایره)
ببرم بذارم بشینم بگن این حاجیمون عندِ لاتیه
این که با یه پِخ توو سینش وا میده
خواب دیده خیابونیه باز بگم یه حالیته
فلسفه ی خلقتت با خدا و به من چه
ولی چاکه اون دهنه گشاد و ببندش
خسته نمیشی انقدر لاف و لوفه شعر میای
حکم اونیو داری که لای لات و لوتا قِر میداد
من که کم کم دارم میکشم بیرون ازش چه فرقی داره
من پدر رپ فارسی باشم یا نوه ـَش
این که حرف حق مث آب یخه رو سرت
کی بی مثبت ، بی ریا عادت داره لوز
(Lose) نده راه درازه ، پشت به پشت من بیا
ببین که جاده بازه ، پام رو گازه
بذار باد ببره
یه جوری میرم واسه رسیدنه به من بشی جادو لازمر
راه درازه ، پشت به پشت من بیا
ببین که جاده بازه ، پام رو گازه
بذار باد ببره ، رو خودت بچینم یا رو فازت