قصه ی عشقی که ميگم عشق ليلای مجنونه♬♫
با يه روايت ديگه ليلی جای مجنونه
مجنون سر عقل اومده شده آقای اين خونه♬♫
تعصب و يه دندگيش کرده ليلی رو ديوونه
اما ليلی بی مجنونش دق ميکنه ميميره♬♫
با يه اخم کوچيک اون دلش ماتم میگيره
ميگه بايد بسازه اون اين مثل يه دستوره♬♫
همين يه راه مونده واسش چون عاشق مجبوره
زوره عشق تو زوره احساس هميشه کوره♬♫
هر جا خودخواهی باشه انصاف از اونجا دوره
عاقبت ليلی ما مثل گلهای گلخونه♬♫
تو قاب سرد شيشه ای پژمرده و دلخونه
حکايت عشق اونا مث برف زمستونه♬♫
اومدنش خيلی قشنگ آب کردنش آسونه