تو ای تعبیر رویا سالخورده

تو ای تسکین روح خاک افسرده

تویی که همچنان تنها ایستادی

پر از مهسا پر از نیکا و فریادی

ایران من شکنجه گاه بی گناه

ایران من هشتادو چند میلیون گروگان

هر بغض من شبه گریه میرسه به طوفان

ای هم خونه ایران دوباره میشه ایران

توی خاکی که جدال قدرتش مردونس

تو برای حق زن بودن من ایستادی

من به فردایه تو و نسل تو ایمان دارم

ای طلوع اولین تجربه ی آزادی

مسیر به فردا رو تو تاریکی نشون دادی

هزاران ضربه ی سنگین زدن اما نیفتادیم

تورو از دور تماشانم‌ فقط میشه ستایش کرد

شما اسطوره هامونی فقط باید پرستش کرد

ایران من شکنجه گاه بی گناه

ایران من هشتادو چند میلیون گروگان

هر بغض من شب گریه میرسه به طوفان

ای همخونه ایران دوباره میشه ایران

ایران من شکنجه گاه بی گناه