گرفته وحشت وجودم رو
پر شده از ترس توو خونم و خونه
داره میسوزه ماه توو آسمونه
یادمه هر شب دعواهامون
یادمه من تلخ نم بارون
یادمه جر بحث فریادهامون
یادمه دیگه بسه آروم

داد نزن سرم من از تو داغون ترم
اگه میرم از اینجا میرم یه جا که آرومترم
داد نزن سرم من از تو داغون ترم
اگه میرم از اینجا میرم یه جا که آرومترم

دوست دارم اون رو همونجا ببینمش که
خودم آرزوش رو داشتم یه روز برسم بهش
این دنیا پر شد از آدم های زشت و
منم توی فکر ساختن یه خونه توو بهشت
چه سخته باورش این لحظه آخره
طعم باختنش این عشقی که ساختمش
به باد باز دادمش دیگه ندارمش
باید بسازم باهاش این حس تلخ رو تا تهش

داد نزن سرم من از تو داغون ترم
اگه میرم از اینجا میرم یه جا که آرومترم
داد نزن سرم من از تو داغون ترم
اگه میرم از اینجا میرم یه جا که آرومترم
داد نزن سرم من از تو داغون ترم
اگه میرم از اینجا میرم یه جا که آرومترم
داد نزن سرم من از تو داغون ترم
اگه میرم از اینجا میرم یه جا که آرومترم